FAQ

Centra Zdrowia Psychicznego tym się różnią od poradni, że można w nich otrzymać pomoc natychmiast. Zwykle działają od 8 do 18.00. Osoba w kryzysie, czy też ktoś z jej rodziny, może przyjść do punktu zgłoszeniowo-koordynacyjnego, gdzie na podstawie rozmowy wymyślany jest najlepszy sposób pomocy. To mogą być regularne wizyty u psychiatry, może być psychoterapia, indywidualna, grupowa, grupa wsparcia, ale też leczenie domowe.

Pomoc w Centrach Zdrowia Psychicznego jest bezpłatna i udzielana natychmiast, bez kolejek. Nie trzeba zapisywać się na konsultację. Wystarczy przyjść do Punktu Zgłoszeniowo- Koordynacyjnego, czynnego od poniedziałku do piątku w godz. 8-18, by czekający tam specjalista opracował plan działania. Można przyjść samemu, ale też ze wspierającą bliską osobą, by towarzyszyła podczas rozmowy. W centrach chętnie włączani są do pomocy członkowie rodziny człowieka doświadczającego kryzysu. Jeśli przypadek osoby zgłaszającej się po wsparcie zostanie uznany za pilny, plan leczenia musi ruszyć nie później niż w ciągu 72 godzin. 

W planie leczenia zaproponowanym przez Centrum Zdrowia Psychicznego mogą znaleźć się: wizyty u psychiatry, terapia indywidualna lub grupowa, opieka domowa, oddział dzienny, w którym we wszystkie powszednie dni tygodnia są zajęcia terapeutyczne, po których wraca się do domu. Na wypadek bardzo zaostrzonych problemów, wymagających hospitalizacji, jak głęboka psychoza czy depresja uniemożliwiająca funkcjonowanie, Centrum Zdrowia Psychicznego ma łóżka kryzysowe. 

Terapię dla osób z długotrwałymi problemami psychicznymi proponuje Zespół Leczenia Środowiskowego. Pracują w nim psychiatrzy, psycholodzy, psychoterapeuci, pielęgniarki, a jego zaletą jest większa intensywność opieki w porównaniu z opieką poradni oraz fakt, że w ramach pomocy proponuje się wizyty lekarskie i terapeutyczne w domu pacjenta. 

Oddział dzienny to miejsce, do którego pacjent przychodzi we wszystkie dni powszednie. Bierze udział w rozmaitych zajęciach terapeutycznych, po których po południu wraca do domu. Na oddziale jest pod opieką lekarzy psychiatrów, psychologów, pielęgniarek, terapeutów zajęciowych. Oddział dzienny czasami wspiera pac- jentów po hospitalizacji całodobowej, przed powrotem do pracy czy na studia. Oddział dzienny może być wyspecjalizowany w prowadzeniu psychoterapii osób, które łączy ten sam problem, na przykład doświadczenie psychozy. 

W tej chwili 129.

Polega na tym, żeby pomoc była blisko domu, szybka, włączająca w terapię bliskich, podążająca za dynamiką kryzysu tak, żeby plan leczenia zmieniał się w odpowiedzi na potrzeby pacjenta. Zawsze może się okazać, że opieka całodobowa będzie niezbędna ale chodzi o to, żeby taka konieczna hospitalizacja była jak nakrótsza. Żeby pacjent jak najszybciej mógł przejść pod opiekę środowiskową.   

Ekspert przez doświadczenie to szersza kategoria.Każdy kto przeszedł głęboki kryzys psychiczny nim jest. Natomiast asystent zdrowienia nie tylko go przeżył i opanował, ale jeszcze skończył odpowiedni kurs, na którym nauczył się jak najlepiej wspierać osoby w kryzysie i ich bliskich. Asystenci mają też za sobą staż w szpitalu, domu sampomocy lub fundacji pomagającej osobom w kryzysie. Jest ich w tej chwili około dwustu. 

Podczas wizyty u psychiatry mogą paść pytania nie tylko o objawy, jakie skłoniły nas do konsultacji ale też o styl życia, odżywianie, odpoczynek, rodzaj wykonywanej pracy, sytuację rodzinną, dotychczasowe leczenie.  Przygotowując się do wizyty warto zrobić notatki. Spisać niepokojące nas objawy, pytania i tematy, które chce się poruszyć ze specjalistą. Do psychiatry trzeba koniecznie pójść, kiedy objawy budzą poważny niepokój: gdy traci się kontakt z rzeczywistością, słyszy się “głosy”, ma się kłopoty z agresją, okaleczaniem się lub myślami samobójczymi. Lekarz stawia diagnozę, zleca potrzebne badania, może dać skierowanie na psychoterapię, skierować na oddział dzienny lub całodobowy. Lekarz może również wystawić zwolnienie, jeżeli z powodu kryzysu nie jesteśmy w stanie pracować albo potrzebna jest przerwa w nauce. Lekarz psychiatra może zaproponować farmakoterapię, czyli leczenie lekami. Dobranie odpowiednich leków i ich dawek to zadanie psychiatry. Każdy inaczej na nie reaguje, nawet przy podobnych objawach, może to być więc długotrwały proces. Lekarz będzie starał tak dobrać leki, aby nie tylko opanować kryzys ale też, żeby nie wywoływały skutków ubocznych utrudniających życie. Dlatego, jeżeli wraz z zażywaniem leku, pojawiają się jakieś nowe problemy (na przykład senność albo duży apetyt) to należy je zgłosić lekarzowi podczas najbliższej wizyty. W przypadku wielu problemów w powrocie do dobrej formy ogromnie pomocne jest łączenie leków z psychoterapią. Jeśli leki, zalecone przez psychiatrę mają być przyjmowane przez dłuższy czas, receptę może wystawić także lekarz pierwszego kontaktu (lekarz rodzinny). Aby mógł to zrobić trzeba wcześniej dostarczyć mu zaświadczenie od prowadzącego psychiatry 

Wybór wsparcia psychologicznego lub psychoterapeutycznego zależy od tego, jaka jest natura trudności, z którymi mamy się zmierzyć. Pomoc psychologa wiąże się z jego specjalizacją i miejscem, w którym pracuje. Na przykład psycholog w poradni psychologiczno-pedagogicznej poradzi nam, jak pomóc dziecku w trudnościach
szkolnych, w hospicjum wesprze w żegnaniu się z odchodzącą bliską osobą. Zatrudniony w Ośrodku Interwencji Kryzysowej udzieli wsparcia ofiarom przemocy domowej, a pracujący w Poradni Zdrowia Psychicznego pomoże w kryzysie emocjonalnym. Do psychologa możemy też przyjść po diagnozę psychologiczną, która między innymi pomoże określić nasze mechanizmy radzenia sobie, wzorce funkcjonowania naszej osobowości, nasze mocne i słabsze strony. Psycholog pomoże przejść przez kryzysowy moment, ale jeśli problem wynika z naszego wnętrza i wymaga długotrwałego wsparcia, lepsze efekty przyniesie psychoterapia. Psycholog podejmie się jej, o ile szkolił się w tym kierunku (jest psychoterapeutą). Psychoterapia może być pomocna w poprawieniu relacji z ludźmi, poradzeniu sobie z problemami rodzinnymi, w otworzeniu się na swoje emocje, w podniesieniu poczucia własnej wartości. Dzięki spotkaniom z psychoterapeutą możemy zmienić nastawienie do swoich problemów, sprawić, że staną się mniej dotkliwe. Możemy też dokonać zmian, które uczynią nasze życie łatwiejszym, uświadomić sobie jakimi mechanizmami i uczuciami kierujemy się podejmując decyzje, mające dla nas złe konsekwencje. 

W wielu poradniach można wybrać między terapią indywidualną a grupową. W przypadku tej pierwszej psychoterapeuta i osoba, której pomaga, mogą się zająć analizowaniem relacji z otoczeniem, i tym jak doświadczenia z przeszłości wpływają na teraźniejszość. Główną zaletą terapii grupowej jest to, że pomaga polepszyć relacje z ludźmi, nauczyć się ich słuchać, rozumieć ich intencje. Warto się na nią zdecydować, jeśli paraliżuje nas strach przed tym, jak odbierają nas inni, kiedy trudno nam odczytać intencje naszych bliskich czy współpracowników, kiedy jesteśmy podatni na manipulację, nie umiemy stawiać granic. Grupę zwykle prowadzi dwóch terapeutów. Grupa może liczyć od kilku do kilkunastu członków. W przypadku, gdy zdecydujemy opisać się swój problem na spotkaniu, możemy liczyć na różne podpowiedzi, pomysły, wsparcie nie jednej, a kilku osób. Możemy usłyszeć, jak inni zachowaliby się w podobnej sytuacji. Wiele grup terapeutycznych tworzą ludzie doświadczający podobnego problemu, na przykład po epizodzie psychozy, doświadczające lęku, czy przeżywające żałobę. Dzięki temu można sprawdzić jak radzą sobie inni z tym, co jest i naszą bolączką. Terapia grupowa pozwala spojrzeć na siebie z różnych perspektyw. Daje poczucie przynależności, bycia częścią większej całości. Uczymy się na niej być w relacjach, aby móc przenieść tę umiejętność do swojego codziennego życia. W terapii grupowej największe korzyści wynikają z kontaktu z grupą i z relacji z innymi jej uczestnikami. 

Asystenci zdrowienia zachęcają pacjentów do uczestniczenia w zajęciach terapeutycznych, współpracowania z lekarzem i psychologiem, wspierają ich rozmową, są przy nich, kiedy brakuje im wsparcia bliskich, należą do zespołów mobilnych, które odwiedzają pacjentów w domu, informują gdzie można dostać pomoc i na czym ona polega, dzielą się swoim doświadczeniem. 

Gdy nie możemy namówić osoby nam bliskiej, która doświadcza kryzysu, na szukanie pomocy, możemy sami zgłosić się z prośbą o radę do psychologa, do lekarza psychiatry, do Ośrodka Pomocy Społecznej. Jeżeli w naszej okolicy działa Centrum Zdrowia Psychicznego, po pomoc można zgłosić się tam. Każdy bliski osoby doświadczającej kryzysu otrzyma wsparcie i poradę, co robić. Gdy bliska nam osoba jest w kryzysie psychicznym, wiąże się to również dla nas z cierpieniem i lękiem. Nie wiemy jak się zachować, jak ją wesprzeć. Warto porozmawiać na ten temat z lekarzem psychiatrą lub psychologiem. Można też poszukać grup wsparcia działających przy poradniach, szpitalach, Centrach Zdrowia Psychicznego, Ośrodkach Pomocy Społecznej i różnych projektach dla osób doświadczających kryzysów psychicznych. Bliski może towarzyszyć osobie doświadczającej kryzysu podczas konsultacji u psychiatry czy psychologa, jeśli tylko ona o to poprosi. Może po prostu siedzieć obok, wspierać swoją obecnością, ale może też opisać problem ze swojego punktu widzenia. 

W przypadku pytań, wątpliwości lub sytuacji naruszenia praw pacjenta można skontaktować się z Biurem Rzecznika Praw Pacjenta. infolinia: 800 190 590 www.rpp.gov.pl 

Skip to content